بررسی و مقایسه ی تطبیقی بن مایه های فکری در اشعار محمدحسین بهجت تبریزی و رابرت لی فراست با تاکید بر طبیعت و وطن

از آنجا که هردو شاعر به زندگی در دامان طبیعت و نیز زندگی روستایی علاقه مند بوده اند و از طبیعت و زیبایی های آن در اشعار خویش بسیار سخن گفته اند، یکی از درون مایه های بررسی شده در این مقاله به طبیعت از دیدگاه این دو شاعر اختصاص یافته است. ولی تفاوت هایی نیز در کاربرد و نگاه این دو شاعر به عنصر طبیعت وجود دارد که به نظر می رسد مربوط به مکتب هردو شاعر باشد. چراکه استاد شهریار شاعری رمانتیسم و رابرت فراست شاعری رئالیسم است. درون مایه دیگری که در این مقاله موردبررسی و مقایسه تطبیقی قرارگرفته است «وطن» و مضامین اجتماعی می باشد. چراکه زمان حیات هردو شاعر مقارن با حوادث و وقایع مهم و بزرگ کشور خویش و نیز جهان پیرامونشان بوده است. زندگانی استاد شهریار مقارن با انقلاب مشروطه، انقلاب اسلامی و ده سال پایانی زندگی ایشان نیز مقارن با جنگ تحمیلی و دفاع مقدس در ایران بوده است و نیز رابرت فراست که مقارن با جنگ جهانی اول و دوم در کشور آمریکا و انگلیس زندگی می کرده است. هردو شاعر نیز از این حوادث و اتفاقات کشور خویش متاثر بوده و آن ها را به نحو بسیار زیبا و با احساسی در اشعار خویش آورده اند. ولی تفاوت اساسی در نوع نگاه این دو شاعر است که نشان می دهد استاد شهریار آرزوی جهان وطنی را نیز در سر می پرورانده است حال آنکه رابرت فراست، هم با جهان مدرنیته و هم با جهان وطنی مخالف بوده است و شاید یک دلیل این نوع نگرش عدم پذیرش او و اشعارش در سال های اولیه ی شاعری اش ازسوی جامعه ی خویش بوده است. بررسی و مقایسه تطبیقی اشعار دو شاعری که از دو زبان و دو فرهنگ متفاوت هستند نشان می دهد که هیچ گاه مرزهای جغرافیایی نمی تواند مانع قرابت و نزدیکی دو فکر باشد و احساس و غریزه می تواند حتی فراتر از مرزهای جغرافیایی برود.