مطالعه هندسه چین خوردگی و نقش افق گسسته میانی دشتک بر ساختمان گشتاسب (ناحیه فارس داخلی _ زاگرس)

تاقدیس مظفری با راستای شمال غرب–جنوب شرق مرز غربی دشت سروستان را تشکیل می دهد. این تاقدیس در سطح از دو کوهانک مشخص به نام های کوه قره در غرب و کوه گشتاسب در شرق تشکیل گردیده است که در افق دهرم یکی شده و ساختمانی واحد را تشکیل می دهد .ساختمان گشتاسب بخشی از ساختمان مظفری است که در جنوب شرق آن واقع شده است، این تاقدیس دارای ابعاد54 کیلومتر و بیشینه پهنای 7 کیلومتر است و بر روی رخنمون سازند آسماری- جهرم قرار گرفته است. تاقدیس گشتاسب با راستای شمال غرب- جنوب شرق در پایانه شمال غربی، روند شرقی- غربی پیدا می کند. یال شمالی تاقدیس با شیب زیاد تا برگشته 50تا 70 درجه است در حالی که یال جنوبی آن دارای شیب 25-30 درجه می باشد و عدم تقارن به سمت شمال شرق را به وجود می آورد. در تاقدیس گشتاسب همچون سایر نقاط زاگرس، ویژگی های ریختاری- ساختاری به صورت قابل توجهی در پیوند با یکدیگرند.کهن ترین رخنمون در منطقه، مجموعه ای از سازندهای کربناته سروک- ایلام می باشد که بر روی آنها سازند گورپی(شامل آهک های رسی)، تاربور، پابده، ساچون و آسماری- جهرم قرار گرفته است. از شرق به غرب ساختمان مظفری یعنی از کوهان گشتاسب به سمت کوهان قره، به تدریج رسوبات سازندهای تاربورو ساچون با سازند گورپی و پابده جایگزین می گردد. این پژوهش با استفاده از روش های هندسی نوین و برداشت های صحرایی ، به بررسی هندسه افق دهرم و ویژگی های آن پرداخته است. در محدوده مطالعاتی 6 برش ساختاری عرضی، در جمع به طول 147 کیلومتر و یک برش طولی، به طول 51 کیلومتر ترسیم گردیده است. همچنین نقشه خطوط هم تراز در افق مخزنی دهرم با استفاده از برش های ساختاری ترسیم شده بازسازی گردیده است که بستگی سطحی ساختمان در افق دهرم دارای ابعاد 47 × 11/5 کیلومتر و بستگی قائم ساختمان در این افق 2000 متر می باشد. عملکرد سازند دشتک به عنوان افق گسسته میانی باعث ایجاد مخزن واحدی در گروه دهرم در بخش زیرین سطح گسستگی و ایجاد دو کوهانک در قسمت بالای افق مذکور گشته است.