بررسی فراوانی ضایعات دهانی در 2465 بیمار دندانپزشکی در یک مطالعه ی مقطعی

مطالعات اپیدمیولوژیک طیف وسیعی از شیوع ضایعات مخاطی را در نقاط مختلف دنیا گزارش کرده اند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ضایعات دهانی در بیماران مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده ی دندانپزشکی شهید بهشتی (تهران، ایران) طی سال 1394-1393 بود.
این مطالعه ی مقطعی توصیفی بر روی 2465 بیمار انجام شد و فرم اطلاعاتی شامل مشخصات دموگرافیک، ویژگی های بالینی ضایعه و تاریخچه ی پزشکی تکمیل گردید. ضایعات در شش دسته طبقه بندی و بررسی بالینی یا میکروسکوپی شدند.در این تحقیق تنوع های طبیعی در بررسی آماری وارد نگردید. مقایسه ی نتایج با استفاده از آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام پذیرفت.
از مجموع 2465 بیمار، 224 نفر (6/9 درصد) دارای ضایعه ی دهانی بودند. فراوانی ضایعات دهانی در زنان (122 مورد، 3/51 درصد) به طور معناداری بیشتر از مردان (116 مورد، 7/48 درصد) بود (009/0=P). ضایعات سفید و قرمز به تعداد 104 مورد (22/4 درصد) شایع ترین گروه ضایعات و زبان جغرافیایی به تعداد 35 مورد (42/1 درصد) شایع ترین نوع ضایعه بود. بیشترین فراوانی ضایعات در محدوده سنی 40 تا 60 سال دیده شد. با این حال اختلاف معنی داری بین گروه های سنی مختلف از نظر ابتلا به ضایعات دهانی یافت نشد. شایع ترین محل درگیر ضایعات، مخاط لبیال بود.
فراوانی ضایعات دهانی در مطالعه ما 6/9 درصد برآورد شد. شایع ترین گروه ضایعات دهانی مربوط به ضایعات سفید و قرمز و فراوان ترین نوع ضایعات، زبان جغرافیایی بود.همچنین بیشترین ضایعات مخاطی، در مخاط باکال مشاهده گردید.