میان کنش کرامت انسانی و عملیات های اطلاعاتی

کرامت انسانی پایه و اساس بسیاری از حقوق، امتیازات و تکالیف انسانی است و نه تنها به منزله یک حق یا مجموعه ای از حقوق غیرقابل سلب و انتقال است، بلکه محور و مبنای حقوق بشر بوده و پیشرفت و کمال پایدار در هر جامعه، درگرو رعایت و التزام به آثار آن است. گرچه مسئله کرامت انسانی در آموزه های وحیانی و گزارش های روایی و اسناد حقوق بشری، اصلی اساسی و پذیرفته شده است و اندیشه وران عرصه حقوق به تفصیل به جوانب آن اشاره کرده اند، ولی گستره کرامت انسانی و حقوق مرتبط به آن در میان کنش با فعالیت ها و عملیات های اطلاعاتی که مستلزم نقض کرامت انسانی و حقوق ناشی از آن است، چندان هویدا نیست. به جهت آنکه تحقیقی موسع و یکپارچه دراین باره صورت نگرفته است! ازاین رو پرسش از میان کنش کرامت انسانی و عملیات های اطلاعاتی، مسئله ای است که نیازمند کاویدن تا مرحله پاسخی درخور است. در این میان، حفظ و حراست از نظام، واقعیتی است که با ایجاد عنوان ثانوی حفظ مصالح و امنیت نظام، در فرضی که حفظ کرامت انسانی، خود موجبات اختلال نظام را فراهم سازد، به نقض کرامت انسانی و حقوق ناشی از آن در عملیات های اطلاعاتی، مشروعیت می بخشد. رسالت این مقاله بررسی و بازخوانی میان کنش کرامت انسانی و عملیات های اطلاعاتی در سایه توصیف و تحلیل گزاره های فقهی با گرد آوری داده های کتابخانه میسر است که نتیجه آن، تبیین میان کنش کرامت انسانی و حقوق ناشی از آن با عملیات های اطلاعاتی خواهد بود.