راهبردهای پایدار تکاملی دفاع از سیستم های حساس با وجود حملات مجازی و رویکرد قابلیت اطمینان

امروزه، وقوع بحران و پیامدهای حاصل از آن، یکی از عوامل اساسی تهدید سازمان ها بوده و می بایست برای تعیین راهبردهای کارآمد و پایدار، با توجه به شرایط دفاع و حمله، برنامه ریزی مناسب انجام شود. در این تحقیق با هدف بهبود قابلیت اطمینان، ابتدا الگویی برای مدل سازی راهبرد های بهینه دفاع و حمله در حالت ایستا ارائه می شود که در آن، مهاجم برای فریب دادن مدافع، تعدادی حملات مجازی ایجاد می نماید. در این مدل ایستا، با توجه به قابلیت اطمینان حمله ناموفق، قدرت تشخیص مدافع در شناسایی حملات مجازی و رویکرد نظریه بازی ها در پیدا نمودن نقطه تعادل، یک مدل برنامه ریزی غیر خطی برای تعیین میزان سرمایه گذاری دفاع و حمله تمامی زیرسامانه ها، پیشنهاد شده است. سپس با توجه به نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی ایستا، پویایی سامانه و مفاهیم نظریه تکاملی بازی ها، یک روش جدید و پویا برای تعیین راهبرد های پایدار دفاع و حمله معرفی می شود که در آن، مدافع دو راهبرد دفاع بر مبنای واقعی بودن تمام و یا 90 درصد حملات و مهاجم نیز دو راهبرد استفاده و یا عدم استفاده از حملات مجازی را برگزیده اند. درنهایت، مدل ارائه شده تحقیق برای یک مثال عددی، استفاده شده و نتایج آن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.