رابطه درگیری شغلی و تناسب شغلی با اخلاق حرفه ای و تمایل به ترک خدمت

اخلاق حرفه ا ی، تاثیر چشم گیری بر روی فعالیت ها و عملکرد فردی و گروهی و نتایج سازمان دارد. در نتیجه پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعاملی درگیری شغلی و تناسب شغلی بر اخلاق حرفه ای و تمایل به ترک خدمت کارکنان انجام شده است.
روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی می باشد. حجم جامعه آماری 3168 نفر از کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تبریز بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران (5/0، p = 5/0d = ) با توجه به جامعه آماری، 350 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه تعدیل کننده مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج پژوهش نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین دو متغیر درگیری شغلی و تناسب شغلی با اخلاق حرفه ای (25/0r= ، 16/0r= ، 001/0 P=) وجود دارد. همچنین رابطه منفی معناداری بین دو متغیر درگیری شغلی و تناسب شغلی با تمایل به ترک خدمت (32/0-r = ، 28/0- = r و 000/0 P=) وجود دارد. علاوه براین نتایج پژوهش نشان داد که درگیری شغلی و تناسب شغلی در تعامل باهم اخلاق حرفه ای و ترک خدمت را پیش بینی می کنند.
نتایج این پژوهش حاکی از این است که درهرسازمانی شیفتگی شغلی و درگیرشدن کارکنان با شغل و نیز تناسب کارکنان با شغلشان باعث ارتقای اخلاق حرفه ای در کارکنان و در راستای آن در سازمان می شود. همچنین در این فضا تمایل به ترک شغلی کارکنان کاهش پیدا می کند لذا بایستی در سازمان توجه ویژه ای به آن شود.