تحلیل و پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری در مدیریت شهری اهواز

هدف از مطالعه حاضر تحلیل و پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری در مدیریت شهری اهواز می باشد که به صورت دقیق در دو هدف فرعی ارزیابی میزان اولویت بکاربست شاخص های حکمروایی شهری و همچنین میزان پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری از سوی این شاخص ها در مدیریت شهری اهواز به انجام رسیده است. در این راستا روش شناسی پژوهش «توصیفی – تحلیلی» می باشد که مبنای گردآوری داده ها در آن به صورت شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جهت گردآوری داده ها از نظرات 384 نفر از شهروندان اهواز استفاده شده است که به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای و تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت تحلیل داده ها متناسب با اهداف پژوهش از آزمون آماری T و مدل تحلیل تشخیص در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شاخص شفافیت با مقدار ویژه 09/1 و میزان اختلاف از میانگین مبنای پایین 41/1- دارای شرایط نامناسب و متقابلا از اولویت بیشتری برای بهبود وضعیت در فرایند مدیریت شهری اهواز از دیدگاه شهروندان می باشد. در ادامه، نتایج مدل تحلیل تشخیص برای پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری در مدیریت شهری اهواز نشان می دهد که شاخص کارایی با میزان لامبدای 416/0 و میزان پیش بینی کلی 391/0 بهتر از بقیه شاخص ها می تواند شرایط تحقق رویکرد حکمروایی شهری را در فرایند مدیریت شهری اهواز پیش بینی کند.