تاریخ نگاری حزبی در مصر نمونه موردی: کتاب سعد زغلول، اثر عقاد

احزاب فعال در مصر در سال های 1922-1952م. همان ناسیونالیست های پرشور صحنه سیاسی بودند. همان گونه که این احزاب به دلیل اهداف مختلف ناسیونالیستی با یکدیگر رقابت می کردند، شیوه ها و ابزار رقابتشان هم گوناگون بود. یکی از ابزارهایی که برخی از این احزاب برای به حاشیه راندن رقبای خود استفاده می کردند، دانش «تاریخ» بود که به تولید انواع تاریخ نویسی در تاریخ نگاری حزبی مصر منجر شد. از جمله مهم ترین این تاریخ نگاشته ها، کتاب سعد زغلول، زعیم الثوره اثر عباس محمود عقاد، یکی از اعضای حزب وفد بود. مطالعه و تحلیل این اثر تاریخ نگارانه به منظور فهم چگونگی روایت و تصویرسازی این پیشوای ملی در تاریخ معاصر مصر و نحوه انعکاس اختلاف ها و رقابت های درون یا برون حزبی وفد در این متن، مسئله این تحقیق است. روش تحقیق در این مقاله، مطالعه شاخصه های تاریخ نگاری متن سعد زغلول است که با در نظر گرفتن روابط میان متن با نویسنده و شرایط زمانه مولف انجام شده است. نتیجه تحلیل شاخصه های تاریخ نگاری این متن نشان می دهد عقاد در واکنش به فضای اندیشه ای و سیاسی مصر در سال 1936م. با نگارش کتاب سعد زغلول به دفاع از حزب وفد و بنیانگذار آن پرداخت. اما وی به دلیل دشمنی با نحاس، رهبر وقت حزب وفد، ساخت تصویر آرمانی را تنها در مورد سعد زغلول به نمایش گذاشت.