مدلسازی قابلیت اطمینان، دسترسی، تعمیر و نگهداری سیستم برق ماشین حفاری تمام مقطع تونل

امروزه ماشین های حفاری تمام مقطع تونل از نوع تعادل فشار زمین در پروژه های تونل سازی مکانیزه شهری کاربرد گسترده ای دارند. این ماشین های پیچیده و گران قیمت قابلیت دسترسی و عملکرد نسبتا پایینی دارند از این رو، بهبود عملکرد، برنامه زمانی، برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری و کنترل هزینه این ماشین ها در پروژه های تونل سازی امری ضروری است. هدف اصلی از تحلیل قابلیت اطمینان، دسترسی، تعمیر و نگهداری هر سیستم یا ماشین، ارزیابی عملکرد دقیق آن و بنابراین کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری است. دراین تحقیق، تحلیل و مدلسازی قابلیت اطمینان، قابلیت دسترسی و قابلیت تعمیر و نگهداری سیستم برق ماشین حفار خط یک مترو تبریز انجام گرفته است. برای این منظور، داده های خرابی و تعمیر مربوط به حدود 26 ماه عملکرد ماشین جمع آوری شد. نتایج آزمون های آماری انجام شده از قبیل روند و همبستگی سری نشان داد که داده ها فاقد روند و مستقل اند بنابراین روش آماری برای تحلیل و مدلسازی انتخاب شد. همچنین نتایج تحلیل داده ها مشخص کرد که داده های مربوط به زمان بین خرابی ها و زمان تعمیرات به ترتیب از توابع توزیع لاگ نرمال سه پارامتری و گامای سه پارامتری تبعیت می کند. تحلیل قابلیت اطمینان نشان داد که با احتمال 80/1 درصد سیستم برق ماشین مورد مطالعه حدود 15 ساعت بدون این که دچار خرابی شود کار می کند. علاوه بر این، با توجه به نمودار قابلیت تعمیر و نگهداری، 60 درصد خرابی های اتفاق افتاده در مدت زمان کمتر از 1 ساعت تعمیر شده و با احتمال 80 درصد کلیه خرابی ها در مدت زمان حداکثر 1/88 ساعت تعمیر می شوند. همچنین قابلیت دسترسی سیستم برق این ماشین 97/8 درصد محاسبه شد.