بررسی رابطه مصرف رسانه های جمعی با میزان دینداری در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان

دین یکی از قدیمی ترین و مهم ترین نهادهای اجتماعی است و تمامی جوامع در طول تاریخ دارای دین بوده اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین مصرف رسانه ای (تلویزیون داخلی و ماهواره ای) با میزان دینداری دانشجویان است. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش انجام شد. جامعه ی آماری تحقیق شامل تمامی دانشجویان جدیدالورود شاغل به تحصیل در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در سال تحصیلی 95-94 بود که پرسش نامه ی تحقیق براساس روش سرشماری بین همه ی آنان (دانشجویان جدیدالورود) توزیع، سپس اطلاعات جمع آوری شده به کمک نرم افزار spss و با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافته های توصیفی تحقیق نشان دهنده ی سطح متوسط به بالای دینداری در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بوده است. نتایج تحلیلی گویای آن است که بین میزان مصرف تلویزیون داخلی با دینداری کل رابطه ی مثبت و معنادار وجود داشته و از میان ابعاد دینداری، بعد مناسکی بیشترین شدت رابطه را با میزان استفاده از تلویزیون داخلی داشته است. استفاده از تلویزیون داخلی با سایر ابعاد دینداری رابطه ی معنادار نداشته است. همچنین نتایج تحقیق، رابطه ی معکوس و معناداری بین استفاده از تلویزیون ماهواره ای با دینداری کل نشان می دهد. از میان ابعاد دینداری، بعد عاطفی و پیامدی بیشترین شدت رابطه را با میزان استفاده از تلویزیون ماهواره ای دارد و بعد اعتقادی و مناسکی، فاقد این رابطه ی معنادار است.