عوامل جامعه شناختی مرتبط با نزاع و درگیری جوانان در سرپل ذهاب (با تاکید بر خانواده)

شهر سرپل ذهاب از شهرهای غربی کشور و محل تردد بین مرزی و قاچاق کالا و به خصوص اسلحه است. به سبب سهولت دسترسی به اسلحه، هزینه ها و خطرات نزاع و درگیری در این منطقه دوچندان است. هدف تحقیق حاضر، مطالعه جامعه شناختی نزاع و درگیری در بین جوانان شهر سرپل ذهاب با بهره گیری از نظریه استروس است. استروس خانواده را با توجه به اهمیت نقش الگویی و تربیتی و عاطفی والدین، موثرترین عامل نزاع و درگیری در بین جوانان می داند.
تحقیق حاضر به روش پیمایشی، رابطه نزاع و درگیری بین جوانان و نقش خانواده را مورد کنکاش قرار داده است. پرسشنامه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 375 نفر از جوانان 15 الی 25 سال شهر سرپل ذهاب اجرا شده است. رابطه متغیرها با آزمون های همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس بررسی شده است.
نتایج توصیفی تحقیق نشان داد که حدود 20 درصد جوانان گفته اند در یک سال گذشته، بیش از پنج مورد نزاع و درگیری داشته اند. آزمون فرضیه های تحقیق، نقش سخت گیری والدین، بدرفتاری والدین با فرزندان، رفت وآمد با همسالان بزهکار، احساس آنومی اجتماعی و نزاع و درگیری خیابانی جوانان را موثر نشان داده است. بین نظارت والدین بر رفتار فرزندان، نظارت اجتماعی غیررسمی، نظارت رسمی، تحصیلات و نزاع و درگیری جوانان رابطه معکوس وجود داشته است. همچنین، میزان نزاع و درگیری افراد بیکار از افراد شاغل بیشتر بوده است.
بدرفتاری والدین و نظارت والدین بر رفتار فرزندان بیشترین اثر مستقیم را بر نزاع و درگیری جوانان نشان می دهد. در مقایسه با بدرفتاری و نظارت والدین در خانواده، تنها دوستی با همسالان بزهکار بیش از خانواده موثر بوده است.