پیش بینی احساس تنهایی و امید به زندگی فرزندان دختر براساس تعارضات زناشویی و مشکلات عاطفی-هیجانی مادران

هدف پژوهش حاضر پیش بینی احساس تنهایی و امید به زندگی فرزندان دختر براساس تعارضات زناشویی و مشکلات عاطفی- هیجانی مادران بود.
روش پژوهش، همبستگی و جامعه مورد مطالعه را تمام دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دبیرستان های ناحیه سه آموزش و پرورش شهر کرج در نیمسال دوم سالتحصیلی 95-94 و مادران آن ها و نمونه پژوهش 200 دانش آموز و مادران آن ها بودند. دانش آموزان، پرسشنامه های احساس تنهایی راسل و امید به زندگی اشنایدر و مادران آن ها، پرسشنامه های تعارضات زناشویی ثنایی، افسردگی و اضطراب بک و پرخاشگری اهواز را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی و نرم افزار SPSS استفاده شد.
ابعاد تعارضات زناشویی مادر به صورت معنادار در سطح معناداری 01/0، احساس تنهایی را در فرزندان آن ها پیش بینی کرد (01/0 p<، 696/23= (191،6) F). ابعاد تعارضات زناشویی مادر به صورت معناداری در سطح معناداری 01/0، امید به زندگی را در فرزندان آن ها پیش بینی کرد (01/0 p<، 174/13= (191،6) F).
تعارضات زناشویی و مشکلات هیجانی مادران با احساس تنهایی دختران رابطه مثبت معنادار و با امید به زندگی دختران رابطه منفی معنادار داشتند. از آنجایی که خانواده، شبکه ای از ارتباط هاست که در آن والدین و کودکان در فرآیندی دوسویه با هم در تعامل اند، لذا در این مجموعه، طرفین قادرند تاثیرات قابل توجهی بر یکدیگر داشته باشند. چنین به نظر می رسد که لازم است مسئولان بهداشتی و آموزشی با بهره گیری از متخصصان بهداشت روان، مداخلات آموزشی مناسبی را جهت افزایش بهداشت و سلامت روانی خانواده ها و به تبع آن فرزندان تدارک ببینند؛ چرا که جامعه سالم از خانواده های سالم تشکیل می شود.