شرایط اقتصاد سیاسی ایران و تاثیر آن بر الزامات طراحی الگوی توسعه پایدار اقتصادی

اقتصاد سیاسی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستخوش تحول شده است، اما به دلیل عدم ایجاد تغییرات ساختاری و کارکردی به تناسب این تحول، کشور نتوانسته شاهد تحقق توسعه پایدار اقتصادی باشد. این پژوهش با توجه به شرایط خاص اقتصاد سیاسی ایران، به توضیح الزاماتی می پردازد که برای سیاستگذاری و طراحی الگوهای توسعه پایدار اقتصادی و انباشت موثر سرمایه در اقتصاد ملی ضرورت دارند. این الزامات با رویکردی عملگرایانه و بر اساس نظریه های انباشت اولیه سرمایه، ساختار اجتماعی انباشت، نهادگرایی و دولت توسعه گرا بررسی می شوند. با رعایت این الزامات، بدون لزوم تغییر کلی در سیاست های کلان نظام (به عنوان فرآیندی دشوار و زمان بر) و از طریق ایجاد انباشت درون زا، جمهوری اسلامی می تواند بدون افزایش مداخله مستقیم دولت در اقتصاد ملی به سوی توسعه پایدار اقتصادی حرکت نماید. نقش دولت در این مسیر منحصر به نوعی زمینه سازی چندبعدی، بازتنظیم ساختار اجتماعی انباشت و میانجی گری مالی خواهد بود.