بکارگیری سیستم های گرمایش انفرادی؛ راهکاری موثر برای دستیابی به شرایط آسایش حرارتی و صرفه جویی در مصرف انرژی

در تحقیق حاضر، میزان مصرف انرژی یک سیستم گرمایش انفرادی با در نظر گرفتن قید آسایش حرارتی در یک اتاق نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته و با سیستم گرمایش غیر انفرادی مقایسه شده است. اتاق مذکور به ابعاد 2/7×3×4 متر مکعب است و شامل میز، صندلی، مدلی تقریبی از بدن انسان، یک دریچه ی خروجی هوا و چهار دریچه ورودی هوا برای سیستم تهویه انفرادی می باشد. برای انجام محاسبات و حل معادلات حاکم از حلگر عددی اپن فوم استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که شاخص احساس حرارتی میانگین افراد (PMV) در محل حضور فرد در سیستم گرمایش غیر انفرادی توزیع یکنواخت تری نسبت به سیستم انفرادی دارد. با این وجود، پارامتر نارضایتی حرارتی موضعی ناشی از کوران برای سیستم گرمایش انفرادی در محدوده ی مجاز (کمتر از 20%) قرار گرفته است. همچنین، توان مصرفی سیستم گرمایش انفرادی بسیار کمتر از سیستم گرمایش غیر انفرادی گزارش شد، به طوری که صرفه جویی در انرژی در حدود 70 تا 85 درصد حاصل گردید. در وضعیت گرمایش انفرادی، شرایط مطلوب آسایش حرارتی و مصرف انرژی کمینه از بین حالت های مورد بررسی در سرعت 1 متر بر ثانیه به ازای دمای 34/5 درجه سلسیوس به دست آمد.