مطالعه عددی رفتار چرخه ای و خرابی مهاربندهای همگرای مرکب جفت نبشی

قاب های مهاربندی همگرای مرکب جفت نبشی از جمله سامانه های متداول فولادی مقاوم در برابر بارهای جانبی می باشند. ضوابط لرزه ای آیین نامه AISC در مورد مهاربندهای مرکب همگرای ویژه الزام می دارد که لاغری اجزای منفرد مهاربند بین اتصال دهنده ها از 4/0 برابر لاغری حاکم بر عضو فراتر نرود. همچنین هر گونه جوشکاری برای اتصال اعضای مهاربند مرکب در محدوده یک چهارم میانی طول آزاد دهانه مهاربندی مجاز شمرده نشده است. در این پژوهش ضوابط لرزه ای آیین نامه ای قاب های مهاربندی همگرای ویژه قطری و ضربدری مرکب، با استفاده از زیر سازه ای متشکل از یک طبقه و یک دهانه و با اعمال بار چرخه ای، به صورت عددی مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور ارزیابی بهتر لرزه ای و شکل پذیری نهایی در نمونه های عددی، از مفهوم کرنش خمیری معادل برای پیش بینی شکست سامانه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش تعداد بست ها و یا کاهش فاصله بین آن ها در طول عضو مرکب، به دلیل تمرکز تغییر شکل های غیر ارتجاعی اجزای تک در بین بست ها نمی تواند لزوما باعث بهبود رفتار سامانه مهاربندی گردد. همچنین رعایت ضابطه نسبت لاغری اجزای منفرد مهاربند بین اتصال دهنده ها به لاغری حاکم بر عضو در مهاربندهای همگرای ویژه مرکب، محافظه کارانه می باشد. در مجموع در مهاربندهای جفت نبشی، اتصال مقاطع به صورت جلو به جلو از منظر چرخه ای و خرابی عملکرد مطلوب تری نسبت به نمونه مشابه در حالت پشت به پشت نشان می دهد.