بررسی اثرات تغییر اقلیم بر منحنی فرمان بهره برداری سدها (مطالعه موردی سد دز)

در این مطالعه، روشی به منظور بررسی فرض نیاز به تغییر در منحنی فرمان مخازن سدها، در دوره آتی و در شرایط رخداد تغییراقلیم ارائه شده است. بدین منظور، با هدف سازگاری میزان رهاسازی از سد با شرایط اقلیمی آینده، مدلی برای ارزیابی اثرات تغییراقلیم بر عملکرد مخزن پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی شامل مدل لارز (LARS-WG) برای تبدیل خروجی های مدل گردش عمومی جو (AOGCM) تحت سه سناریوی انتشار A1B، A2، B1 به مقیاس محلی، مدل بارش-رواناب تهیه شده توسط جکمن و هورنبرگر (IHACRES) جهت شبیه سازی جریان ورودی به مخزن در دوره آتی (2030-2017) (واسنجی شده با آمار دوره پایه (2006-1993)) و مدل بهینه سازی فراکاوشی الگوریتم ژنتیک (GA) جهت بهینه سازی مقدار آب رهاسازی شده از مخزن می باشد. در نهایت، منحنی فرمان بهره برداری سد برای دوره زمانی گذشته و آینده (در سه سناریوی A1B، A2، B1 ) محاسبه شده است. نتایج کاربرد متدولوژی پیشنهادی در تعیین منحنی فرمان سد دز در استان خوزستان، نشان داد که علیرغم اصلاح منحنی فرمان با هدف حداقل میزان کمبودها، در شرایط تغییراقلیم در دوره آتی، شاخص تامین آب، کاهش می یابد که میزان این کاهش حدود 7/1 تا 7/5 درصد در شرایط رخداد سناریوهای A2، B1 و A1B بوده است. در صورت عدم اصلاح منحنی فرمان، میزان کمبودها به مراتب بیشتر خواهد بود. درنهایت باید گفت که نادیده گرفتن اثر تغییراقلیم و استفاده از نحوه بهره برداری از مخزن دوره پایه برای دوره آینده، موجب کاهش درصد تامین آب برای تخصیص های در نظر گرفته شده خواهد شد.