آشنایی کودکان با متون کهن فارسی

در عصر تکنولوژی و رسانه ها، کودکان بیش از هر چیز در معرض خطر تقلید کورکورانه آموزش های غیرملی خود قرارگرفته اند. این مقاله باهدف پاسخ گویی به این پرسش ها که «چگونه می توان کودکان را از معرض یادگیری های غیرضروری و رسانه ای بیگانه دور کرد؟» و «با چه تکنیک خلاقانه ای می توان آن ها را با متون کهن فارسی آشنا و به آن علاقه مند کرد؟» نگاشته شده است. پژوهنده با بازخوانی و بازنویسی داستان های منظوم و غیرمنظوم کهن فارسی و آموزش غیرمستقیم مفاهیم و با روش تطبیق مضامین، توصیف و استنباط منطقی مقایسه ای و تاثیر این نوع نگرش در میزان یادگیری و عملکرد اجتماعی کودکان، نظریه یادگیری شناختی-اجتماعی بندورا را درنظر گرفت که پس از توصیف آن به تشریح اجمالی روش خلاقانه آموزش متون کهن انتخابی-در این جا داستان «سفر مرغان» منطق الطیر عطار نیشابوری- پرداخته شده است. نتیجه این که ماهیت یادگیری و عملکرد اجتماعی با روش های مشاهده ای و دیگر فرضیه های مربوط به نظریه بندورا مطابقت دارد. یافته های این تحقیق اجرایی و کاربردی، می تواند پیشنهادی برای حوزه تعلیم و تربیت باشد که منجر به خلاقیت و تفکر خلاق چندسویه نیز می شود.