گفت و گو با نوه هایم درباره عالم

ذهن انسان لبریز از پرسش هایی است درباره جهان و آنچه که در آن وجود دارد. انسان ها در طول زندگی –به خصوص در دوران کودکی و نوجوانی– با انبوهی از پرسش ها سروکار دارند. بیشتر این پرسش ها درباره هستی و نیستی است. هستی به این معنا که انسان چیست؟ از کجا آمده است؟ چرا آمده است؟ به کجا خواهد رفت؟ این که فرد کجا به دنیا آمده است، دین و مذهب پدر و مادرش چیست و چه رنگ و نژاد و زبانی دارد هم در نوع پرسش ها دخالتی ندارند. وقتی که یک کودک سرخ پوست به آسمان نگاه می کند، همان اندازه محو تماشای ستارگان می شود که یک کودک ایرانی، سوئدی، مصری یا هندی. اما آنچه که تفاوت دارد، نوع پاسخی است که به پرسش ها داده می شود. در همه این فرهنگ ها هم موضوع پاسخ ها متفاوت است، چراکه بستگی دارد که چه کسی پاسخ سوال را می دهد؛ پدر و مادر؟ آموزگار؟ یک دانشمند؟ درمورد پدر و مادر نیز می توان این تمایز را قائل شد که بی سوادند یا باسواد؟ و درمورد دانشمند هم باید درنظر داشت که رشته تحصیلی و تخصص او چیست.