ارزیابی رضایتمندی گردشگران از بازدید بناهای تاریخی (نمونه موردی: عمارت عالی قاپو)

تامین رضایت گردشگران باعث بهره مندی مقصد گردشگری از منابع حاصل از حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شده و در نتیجه، چرخه تکاملی و سیکل فزاینده ای ایجاد خواهد شد که موجب توسعه پایدار گردشگری خواهد شد. مدیران با استفاده از این اطلاعات، می توانند ویژگی ها را اولویت بندی کرده و منابع را به شیوه ای اثربخش و کارا در جهت افزایش کلی رضایت اختصاص دهند. لذا هدف از انجام این پژوهش، سنجش میزان رضایتمندی گردشگران از تجربه بازدید بنای تاریخی عالی قاپو است. برای پاسخ به این سوال که کدام یک از عوامل اثر بیشتری در میزان رضایتمندی گردشگران داشته و آیا این میزان رضایت در بین گردشگران داخلی تفاوتی داشته یا خیر، اولویت بندی میزان رضایتمندی در ابعاد متفاوت، حمل ونقل و دسترسی، دانش و برخورد کارکنان، کیفیت و امکانات محیطی، معماری و جذابیت تاریخی بنا، محل استقرار و فضای پیرامونی بنا، تمایل به بازدید مجدد بنا و سطح رضایتمندی گردشگران داخلی و خارجی موردبررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت و روش توصیفی تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی مبتنی بر پرسش نامه استفاده شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 268 نفر مشخص گردید. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته ای با 42 متغیر است که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به میزان 74/0 تایید قرار گرفت. برای پاسخگویی به فرضیات پژوهش، داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون T تک نمونه ای، T زوجی، آزمون فریدمن و کای اسکوئر در نرم افزار SPSS تحلیل شد. طبق یافته ها بالاترین سطح رضایت مربوط به متغیر برخورد و دانش کارکنان و پس از آن معماری و جذابیت های تاریخی بناست. رضایت از محل استقرار و فضای پیرامونی، حمل ونقل و دسترسی و سرانجام کیفیت محیطی و امکانات داخلی در مرتبه های بعدی قرار می گیرند. رضایت گردشگران خارجی در همه گزینه ها از رضایت گردشگران داخلی پایین تر بوده است