بررسی اثر سطوح مختلف گرما بر روی توجه و زمان واکنش در شرایط آزمایشگاهی

استرس حرارتی یکی از عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار است که می تواند باعث اختلال در عمل کردهای شناختی افراد شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر سطوح مختلف گرما بر روی میزان توجه و زمان واکنش در شرایط آزمایشگاهی بود.
در این مطالعه تجربی 33 نفر از دانشجویان دانشکده بهداشت شامل 17مرد و16زن با میانگین و انحراف معیار سنی1/22 (±3/2) مورد بررسی قرارگرفتند. پس از 5/1 ساعت مواجهه با دو سطح دمای C‏°22 و C°37 ،درصد توجه افراد با استفاده از آزمون عمل کرد پیوسته و زمان واکنش آنها با استفاده از دستگاه سنجش زمان واکنش اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج آزمون های توجه وزمان واکنش نشان داد که با افزایش دما، میانگین میزان توجه کاهش و زمان واکنش افزایش می یابد که از نظر آماری این تفاوتها معنادار بود (001/0˂P).درصد توجه درشرایط مواجهه با دمای 22درجه سانتی گراد به طور معناداری بیش تر از میزان مربوطه در دمای 37 درجه سانتی گراد بود (001/0˂P). زمان واکنش درشرایط مواجهه با دمای 37 درجه سانتی گراد به طور معنی داری بیش تر از میزان مربوطه در دمای 22 درجه سانتی گراد بود (001/0˂P).
نتایج این مطالعه نشان داد که گرما از طریق افزایش زمان واکنش و کاهش درصد توجه افراد منجربه افت عمل کردهای شناختی آنها می شود. بنابراین در پست های کاری مانند اتاق های فرمان و صنایع مختلف که نیاز به توجه، تمرکز و عکس العمل سریع دارند در نظر گرفتن و بهینه سازی شرایط گرما به منظور افزایش سطح توجه و کاهش زمان واکنش ضروریست.