بررسی طرح های در حال اجرا و طراحی حمل و نقل ریلی در ایران از دیدگاه انتشار گازهای گلخانه ای

مصرف انرژی ناشی از سوخت فسیلی عامل مهم تولید گاز های گلخانه ای می باشد. از آنجاکه حمل و نقل یکی از بزرگترین مصرف کننده های انرژی در کشور می باشد، بررسی میزان مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای برای برنامه ریزی کاهش انتشار آن بسیار حائز اهمیت می باشد. با عنایت به جایگاه حمل و نقل ریلی در برنامه ریزی های حمل و نقل، هدف این پژوهش بررسی میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در اثر اجرای طرح های ریلی در ایران با استفاده از دو روش چهارچوب فعالیت-سهم-میزان-سوخت و UNFCCC؛ در دو سناریو اجرا و بهره برداری بیست ساله از طرح های در دست انجام ریلی (34 مورد) و عدم اجرای آن بوده است. نتایج حاصل از این پژوهش کاهش انتشار بسیار محسوس از این طریق بوده است که انتشار حدود 44 ملیارد تن معادل دی اکسید کربن ناشی از حمل و نقل جاده ای در سناریوی دوم را به حداقل نصف در سناریوی اول تقلیل می دهد. همچنین کاربرد روش های یاد شده تنها 4% تفاوت در نتایج را نشان می دهند که موید نتایج مطلوب می باشد.