تاثیر اثر استروپ و فاصله های زمانی بین دو محرک بر دوره بی پاسخی روانشناختی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر استروپ بر دوره بی پاسخی روانشناختی است.
این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود برای این منظور تعداد 20 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران با میانگین سنی 54/1±45/23 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان آزمون تکلیف دوگانه به عمل آمد این آزمون شامل چهار فاصله زمانی 50، 100، 300 و 900 هزارم ثانیه بین شروع ناهمزمان دو محرک در دو حالت همخوان و ناهمخوان برای محرک اول و دوم بود.
نتایج آزمون اندازه گیری مکرر با سطح معناداری (05/0 P>) نشان داد که محرک های همخوان از محرک های ناهمخوان زمان پاسخ سریع تری دارند؛ در فاصله های زمانی کوتاه فرایند خودکار خواندن کلمه با فرایند نام گذاری کلمه باعث ایجاد تداخل نمی شود.
بنابراین عامل استروپ در فاصله های زمانی کوتاه بی تاثیر بود. تفاوت درون گروهی و عدم سازگاری درونی دو محرک در توالی تکلیف دوگانه ناهمخوان-همخوان عامل افزایش زمان پاسخ به محرک دوم بود؛ بنابراین می توان گفت که افزایش پیچیدگی محرک اول باعث بیشترین تاخیر در پاسخ دوم می شود.