بررسی پارامترهای خونی سیاه ماهیان (Capoeta capoeta gracilis) آلوده به انگل پوستودیپلوستومم کوتیکولا (Posthodiplostomum cuticola) نهر زرین گل استان گلستان

این مطالعه با هدف بررسی اثر آلودگی به انگل Posthodiplostomum cuticola و میزان شدت آلودگی بر پارامترهای خون شناسی Capoeta capoeta gracilis نهر زرین گل در کنار تعیین محدوده طبیعی پارامترهای مذکور انجام گرفت. برای این منظور در تابستان 1389 تعداد 132 قطعه ماهی شامل 92 ماده و 40 نر در محدوده طولی و وزنی 4/16-7/5 سانتی متر و 84/35-69/2 گرم با استفاده از الکتروشوکر (150 ولت و 10 آمپر) از 9 ایستگاه صید و به صورت همزمان پارامترهای کیفی آب اندازه گیری شد. خون گیری از نمونه ها از طریق ورید ساقه دمی انجام شد. ماهیان پس از زیست سنجی، با استفاده از فلس تعیین سن و از طریق مشاهده بالینی غدد جنسی تعیین جنسیت شدند. همچنین تعداد لکه های انگلی بر روی پوست، باله و آبشش ماهیان آلوده شمارش شد. نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین پارامترهای خونی ماهیان در دو جنس وجود ندارد (05/0 P>). همچنین با افزایش سن، میزان هماتوکریت و هموگلوبین افزایش یافت (05/0 P<). بیشترین فراوانی انواع گلبول های سفید شامل مونوسیت، نوتروفیل و بازوفیل در سن 2 سالگی شمارش و بیشترین شاخص خونی MCV و MCH در سن سه سالگی محاسبه شد (05/0 P<). سیاه ماهیان آلوده به انگل دارای تعداد گلبول قرمز و نوتروفیل بیشتر، MCV بالاتر و لنفوسیت کمتری در مقایسه با ماهیان غیرآلوده بودند (05/0P<). مقایسه پارامترهای خونی ماهیان در شدت های مختلف آلودگی انگلی نشان داد با افزایش شدت آلودگی شمار کل گلبول های سفید، قرمز، فراوانی نوتروفیل و بازوفیل افزایش یافت (05/0 P<). افزایش تعداد گلبول های سفید و انواع آن نشان دهنده مقابله بدن به حضور انگل از طریق تحریک بافت های خونی و سیستم ایمنی می باشد.