نقش هوش اخلاقی و ادراک خطر در پیش بینی فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش هوش اخلاقی و ادراک خطر در پیش بینی فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 در شهرستان قروه مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 120 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه اهمال کاری، پرسشنامه هوش اخلاقی و ارزیابی شناختی حوادث پرخطر استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های هوش اخلاقی و ادراک خطر 4/79 درصد از کل واریانس های اهمال کاری و 5/48 درصد از کل واریانس های فرسودگی تحصیلی را در دانش آموزان تبیین می کنند. نسبت F نیز نشان داد که پیش بینی اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی معنادار است (000/0P=)؛ بنابراین توجه به متغیرهایی مانند هوش اخلاقی که «هوش حیاتی» برای همه انسان ها و ترکیبی از دانش، تمایل و اراده است، گام مهمی در پیشگیری از فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان است.