تحلیلی بر نشریات علمی ناجا

رشد چشمگیر نشریات علمی ناجا، لزوم نگرش کیفی به انتشار نشریات علمی را اجتناب ناپذیر کرده است. از آنجایی که نشریات یادشده در ارتقاء و بهبود سطح دانش اعضای هیئت علمی، پژوهشگران، اندیشمندان، دانشجویان و در مجموع کارکنان ناجا اهمیت به سزایی دارد، شایسته است در تدوین و اجرای آیین نامه ها و دستورالعمل های تعیین اعتبار و نظارت بر نشریات علمی ناجا بازنگری ژرف صورت پذیرد. هدف اصلی مقاله حاضر، اطلاع رسانی مناسب از آخرین وضعیت نشریات علمی ناجا در سطح مسئولان ملی ذی ربط است. پژوهش حاضر از نوع کیفی است. جامعه آماری تمامی گروه دبیران نشریات ناجا که براساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند و از میان آنها گروه دبیران 40 نشریه که در مجموعه 320 نفر در تکمیل پرسشنامه مشارکت نموده اند. برای تحقق این اهداف، از ابزار پرسشنامه ای باز- پاسخ (9 صفحه و 19 سوال) که در آن نشریات علمی ناجا در سه قالب قابلیت ها، چالش ها و راهبردهای اجرایی در افق برنامه ششم طراحی و بین ارکان نشریات توزیع و در یک فرایند طولانی مدت 40 پرسشنامه جمع آوری شد و از رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوای استقرایی برای تجزیه و تحلیل دیدگاه ها استفاده شد. در بعد قابلیت نشریات ناجا، ارتقاء سطح علمی کارکنان و ایجاد زمینه مشارکت علمی با نشریات برون سازمانی در همه ابعاد مهمترین مولفه محسوب می شود. در بخش چالش ها مواردی که تقریبا در همه ابعاد مشترک بوده است شامل ضعف در داوری و چاپ مقالات، کمبود بودجه و هزینه، کمبود فرصت و نداشتن تخصص بوده و در راستای راهبردهای اجرایی برای استفاده از قابلیت ها و رفع چالش ها می توان به ارزیابی مداوم عملکرد دست اندرکاران، به کارگیری افراد متخصص و برگزاری دوره های آموزشی اشاره کرد. گفتنی است از آنجایی که هر پرسش (مولفه) حوزه خاصی از نشریات را ارزیابی می کند، مخاطبان، بهره برداران و دست اندرکاران نشریات علمی می توانند بر اساس نیاز موضوعی، تحلیل و پیشنهاد های مرتبط را مورد مداقه قرار دهند.