رسم های انتظار ظهور مهدی (عج) در جهان اسلام (از قرن چهارم تا یازدهم هجری)

اندیشه «مهدویت» یکی از افکار مهم در دین اسلام و به ویژه تشیع محسوب می شود و به همین سبب شیعیان در زمان های گوناگون همواره انتظارظهور مهدی (عج) را داشته اند. این انتظار سبب گردیده رسم هایی خاص در میان شیعیان پدید آمده و در قالب اعمال و مکان های نمادین جلوه گر شود. از آنجایی که این رسوم به گونه ای جمعی انجام می‏پذیرد و نشانگر تسری اعتقاد «مهدی باوری» از حیطه بینش فردی شیعیان به حیطه‏ رفتار اجتماعی آنان است، در حیطه تاریخ اجتماعی شیعیان قرار می گیرند. پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی و کاربرد مطالعات کتابخانه ای، رسم های انتظار ظهور مهدی(عج) را از قرن چهارم تا اواخر قرن یازدهم هجری در نقاط گوناگون جهان اسلام بررسی نموده و آنها را در چارچوب نمادگرایی و یا نمادشناسی جوامع مختلف شیعی تفسیر و تحلیل نماید.