استفاده از روش های آماری رگرسیون دو و چند متغیره در پهنه بندی خطر زمین لغزش (مطالعه موردی: حوزه آبخیز شمال تهران)

در طی سال های اخیر، وقوع زمین لغزش در نقاط مختلف و به دلایل گوناگون نظیر تغییر در نوع استفاده از زمین و احداث جاده روبه فزونی یافته است. به این دلیل، بررسی و تحقیق و تفحص در رابطه با این پدیده و ارزیابی عوامل ایجاد و شناسایی مناطق حساس به منظور پیشگیری و جلوگیری از خسارات احتمالی آن امری ضروری می باشد. بدین منظور تحقیق فوق در حوزه آبخیز شمال تهران با مساحت حدود 14/42 کیلومتر مربع به انجام رسیده است. به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش در منطقه مورد نظر با استفاده از دو روش رگرسیون دو متغیره و چند متغیره در ابتدا پس از بررسی های میدانی، 9 عامل شیب، جهت، ارتفاع، فاصله از گسل، سنگ شناسی، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده، بارندگی، کاربری اراضی در منطقه به عنوان عوامل موثر در وقوع زمین لغزش ها مورد شناسایی قرار گرفتند و سپس لایه های اطلاعاتی مربوطه در محیط نرم‏افزاری ArcGIS تهیه و بر اساس هر روش نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش تهیه گردید و برای ارزیابی روش ها با نقشه پراکنش زمین لغزش مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که در روش رگرسیون دو متغیره، وقوع زمین لغزش با معیارهای فاصله از جاده، شیب، فاصله از گسل، طبقات بارندگی و سنگ شناسی رابطه معنی داری دارد که میزان آنها به ترتیب 51/0، 31/0، 167/0، 33/0، 10/0 می باشد. ضریب تبیین بدست آمده در روش چند متغیره برابر با 65/0 بود که تمامی عوامل در سطح 99/0 معنی دار بوده اند.با توجه به آنکه دقت نتایج برای روش دو متغیره 89/0 و برای روش رگرسیون چند متغیره برابر با 92/0 بوده می توان روش رگرسیون چند متغیره را روش مناسب تری تشخیص داد.