«این نکته ای که من می خوام اینجا دقت کنید»: برجسته کردن نکات مهم در ارائه های علمی فارسی

مقاله حاضر کوشیده ساختارهای واژه-دستوری استفاده شده توسط اساتید دانشگاه برای پررنگ کردن نکات مهم ارائه های علمی فارسی را بررسی نماید. در این مقاله به این ساختارها نشانگر های اهمیت اطلاق می گردد. بررسی 60 رونوشت از ارائه های حقیقی فارسی مستخرج از پیکره سخن1 با بهره گیری از روش تحقیق ترکیبی (کیفی-کمی) و مبتنی بر یک رویکرد پیکره-محور صورت پذیرفت. نتایج نشان داد، می توان با استفاده از صفات ارزیابی و اسامی فرازبانی، ربط دادن مطالب به امتحان و دخیل کردن ارائه دهنده یا مخاطب در ارائه، مطالب مهم را پررنگ نمود. این برجسته سازی را می توان با استفاده از ساختارهای خاصی که در یکی از پنج گروه اسمی، فعلی، صفتی، قیدی و گوناگون قرار می گیرند انجام داد. همچنین نتایج نشان داد، ربط دادن ارائه به شرکت کنندگان آن، ارائه دهنده یا مخاطب، با استفاده از الگوهای فعلی، حتی مهم تر از استفاده از روش های مستقیم برجسته سازی نکات مهم همچون صفات ارزیابی است. در نهایت، نتایج نشان داد، ساختارهای نشانگر اهمیت پس مرجع به خاطر اینکه مخاطب را قادر می کنند از قبل برای پردازش و یادداشت برداری مطالب مهم برنامه ریزی کند، پرشمارتر هستند.