طراحی الگوی پیش بینی فناوری های موثر دفاعی به منظور اجرای برنامه های راهبردی

یکی از مهم ترین نیازهای صنایع دفاعی کشورهای در حال توسعه، تصمیم گیری در رابطه با چگونگی سرمایه گذاری در عرصه دانش و فناوری است که با توجه به کمبود منابع از یک سو و هزینه های بالای پژوهش و توسعه فناوری از سوی دیگر، اهمیت روزافزونی یافته است. در صنعت هر سیستم دفاعی وجود یک مدل کارآمد پیش بینی فناوری، به منظور طراحی ساختار تعاملات و زمینه سازی جهت انتخاب های راهبردی الزامی است و عدم وجود چنین ساز و کاری، منجر به ناکامی سیاست های دفاعی در دستیابی به اهداف آن می گردد. مشخصات و ویژگی های الگوی کارآمد پیش بینی فناوری، از عمده مسائل هر مجموعه صنعتی، دفاعی می باشد که در این رابطه سیاستگذاران و برنامه ریزان امور دفاعی با سوالاتی مانند چگونگی طراحی مدل پیش بینی فناوری و شاخص ها و ویژگی هایی که می بایست در طراحی این مدل مورد توجه قرار گرفته و ملاک ارزیابی قرار گیرند، مواجه می باشند. هدف این پژوهش بررسی سایر جنبه های تاثیرگذار بر ارتقای توانمندی سیستم پیش بینی فناوری های دفاعی و دستیابی به الگویی جامع در جهت اجرای راهبردهای دفاعی، از طریق انتخاب و توسعه فناوری های مناسب و موثر می باشد. این پژوهش از طریق انجام مطالعات کتابخانه ای گسترده و تحلیل سیاست های دفاعی کلان ملی و سایر اسناد بالادستی، بهره برداری از مطالعات و الگوهای ارائه شده موجود و نظرسنجی از کارشناسان باتجربه و برنامه ریزان صنایع دفاعی، اقدام به استخراج ویژگی های الگوی پیش بینی فناوری های دفاعی نموده است و ضمن به کارگیری روش تحلیل احتمالات به منظور تشخیص سایر موقعیت های محتمل و ممکن، در زمینه نتایج حاصل از انتخاب و به کارگیری فناوری های دفاعی و تشریح نحوه تحلیل و ارزیابی فناوری ها، میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل تشکیل دهنده الگوی کارآمد پیش بینی فناوری های دفاعی را تعیین می نماید.