بررسی و تحلیل فرآیندهای واجی در نظام آوایی گونه زبانی طرود

زبان های محلی ایران زمین، گنجینه ای بی مانند و ذخیره ای تمام نشدنی برای رشد و پیشرفت زبان فارسی به شمار می آید. تحلیل نظام آوایی در گونه زبانی طرود از توابع شهرستان شاهرود که برای نخستین بار در این مقاله بدان پرداخته شده، ظرافت ها و حلاوت های این گونه زبانی را آشکار می سازد. هدف از این پژوهش نشان دادن وجوه اختلاف و اشتراک آوایی گونه زبانی طرود با فارسی معیار در چارچوب فرآیند های واجی است تا در نتیجه فرآیندهای واجی کاهش، افزایش، ابدال، قلب و ادغام که در این گونه زبانی وجود دارد - اما در حال حاضر در فارسی معیار به چشم نمی خورد- نشان داده شود. مبنای این مقایسه بر اساس الگوهای رایج زبان شناسی بوده و گرد آوری داده ها به روش پرسش و پاسخ، مصاحبه با گویشوران بومی انجام شده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی سیر تحولات آوایی در گونه زبانی مورد پژوهش و تطبیق آن با فارسی معیار، نسبت این دو را بسنجد و از خلال بررسی تاثیر فرآیند های واجی در آن، واژگان گویشی کهن فعال را شناسایی نماید و در گشودن گره های زبانی و ادبی متون کهن به کار بندد.