تاثیر پارامتر های اقلیمی بر چگونگی پراکندگی دمایی در سطوح شهری با استفاده از تکنیک های سنجش از دوری(مطالعه موردی: شهر مشهد)

دمای سطح زمین یکی از پارامترهای مهم برای تعیین بیلان انرژی زمین، مطالعات هواشناسی و محیطی است. از طرفی رشد سریع جمعیت، توسعه شهرها، آلودگی محیط زیست، تغییر شرایط اقلیمی، پدیده وارونگی هوا ازیک طرف و فعالیت های زیست محیطی مانند ایجاد فضای سبز از طرف دیگر جمله عواملی هستند که بر کیفیت محیط زیست انسان تاثیر می گذارند. دمای هوا و دمای سطحی زمین شاخص های هستند که اهمیت آن ها رو به افزایش است. پژوهش حاضر محدوده شهری مشهد را شامل می گردد که با بهره گیری از تکنیک های سنجش ازدور و قابلیت های برنامه نویسی MATLAB و سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شد. با توجه به اینکه ایستگاه های هواشناسی فقط اطلاعات دما را برای نقاط خاصی اندازه می گیرند، با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 7 دمای سطح زمین تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه LST با Vegetation Fraction اکثر مناطق با دمای بالا (از حدود 36 تا 43 درجه) یا جزایر حرارتی منطبق بر فضاهای باز حاشیه و داخل شهری می باشد که عمده دلیل ایجاد این جزایر، جابجایی جریانات هوایی از مناطق سرد به مناطق گرم می باشد، همچنین رابطه LST با Surface Urban، خصوصا مناطق صنعتی و معابر پرترافیک شهری مورد بررسی قرارگرفت و پارامترهای اقلیمی خصوصا بادهای سرد جنوب غرب منطقه موردمطالعه، کاهش دما را در این مناطق سبب گردیده است. همچنین همبستگی بسیار زیاد بین شاخص پوشش گیاهی (NDVI) و دمای سطح زمین وجود داشت.