بررسی معیارهای طراحی مبلمان ورزشی در پارک های تفریحی - ورزشی

هدف از پژوهش حاضر بررسی معیارهای طراحی مبلمان ورزشی در پارک های تفریحی- ورزشی، از دیدگاه اساتید مدیریت ورزشی سراسر کشور می باشد.
روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی سراسر کشور در رشته مدیریت ورزشی با مرتبه علمی استادیار و بالاتر به تعداد 75 نفر می باشد که از این میان بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان مجموعا 60 استاد به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که پس از تایید روایی، پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ به میزان 97/0، به دست آمده و با توزیع آن در میان نمونه تحقیق به صورت آنلاین به پست الکترونیکی اساتید مربوطه، داده ها جمع آوری گردید. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی مانند فراوانی، حداقل، حداکثر، میانگین و انحراف استاندارد و در آمار استنباطی از آزمون های کلموگراف اسمیرنوف و t تک نمونه ای استفاده شده است.
نتایج حاصل از آزمونt تک نمونه ای، در سطح معناداری (05/0p≤) نشان داد که از دیدگاه اساتید مدیریت ورزشی سراسر کشور، تمامی شاخص های مرتبط با طراحی مبلمان ورزشی در پارک های تفریحی-ورزشی شامل ایمنی(13/10)، فرم ظاهری(89/8)، عملکرد(56/8) و ایستگاه های تندرستی(61/6) مهم و تاثرگذار هستند.
مبلمان ورزشی که در اماکن عمومی و به ویژه پارک های تفریحی- ورزشی نصب می شوند، نشان دهنده توجه مسئولان شهری به امر ورزش است. وسایل و تجهیزات ورزشی استاندارد و با طراحی مناسب در پارک ها و فضاهای عمومی شهر در راستای گسترش ورزش شهروندی بسیار موثر می باشند، زیرا شهروندان را به استفاده از آن ها ترغیب می کند و علاوه بر ایجاد انگیزه شروع ورزش، به دلیل سهولت در دسترسی و رایگان بودن خدمات، با استقبال عمومی نیز مواجه خواهد شد.