رهبری و مدیریت در بین المللی سازی آموزش عالی

امروزه، توجه روزافزون به موضوع بین المللی سازی موسسات آموزش عالی ذهن رهبران و حاکمان کشورها را مشغول کرده است. در این خصوص، بین المللی سازی آموزش عالی و مدیریت موثر آن فرایندی برای پاسخگویی به چالش های بر آمده از جهانی شدن است. هدف این پژوهش معرفی مختصر مفهومبین المللی سازی و جهانی شدن آموزش عالی و وجوه تمایز آنها و همچنین بررسی رهبری و مدیریت موثر برای بین المللی سازی در عرصه آموزش عالی و وجوه متمایز آن بود. علاوه بر این، وضعیت رهبری و مدیریت بین المللی سازی آموزش عالی ایران نیز شناسایی شد. برای دستیابی به اهداف این پژوهش از روش کیفی از طریق بررسی پایگاه های علمی اینترنتی، منابع اطلاعاتی، گزارشها و مصاحبه های نیمه ساختاری با دست اندرکاران اجرایی بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی استفاده شد. برای تحلیل اطلاعات از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین تعاریف بین المللی سازی و جهانی شدن در آموز ش عالی وجه متمایز روشنی وجود دارد و برای رسیدن به سطح مطلوب بین المللی سازی آموزش عالی چهار حیطه اصلی باید مدیریت و رهبری شوند که شامل مطالعه تحلیلی محیط، توسعه برنامه راهبردی منسجم و هدفدار، پیاده سازی و سازماندهی زیرساختها و رصد و ارزیابی پیوسته و موثر. در کشور ایران به نظر می رسد با تکیه بر رهبری و مدیریت موثر، برنامه ریزی استراتژیک و اجرای فعالیتهای مستمر و مرتبط با برنامه، آینده بین المللی شدن آموزش عالی به طور بالقوه امیدوار کننده است.