رابطه هوش معنوی و منبع کنترل درونی با سلامت روان در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه هوش معنوی و منبع کنترل درونی با سلامت روان در دانشجویان بود. در این پژوهش، به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای 400 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه هوش معنوی-24 (SISRI-24)، منبع کنترل درونی نوویکی استریکلند (LOCQ)، و سلامت عمومی (GHQ-28) را تکمیل کردند. نتایج محاسبه همبستگی های ساده نشان داد که هوش معنوی و سه بعد آن (معناداری شخصی، هوشیاری متعالی، و گسترش حالت هوشیاری) با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری دارند، اما رابطه بین تفکر انتقادی (یکی از ابعاد هوش معنوی) و سلامت روان معنادار نیست. به علاوه، منبع کنترل درونی با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که در پیش بینی سلامت روان، به ترتیب منبع کنترل درونی و هوش معنوی نقش دارند. به علاوه، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون ابعاد هوش معنوی (تفکر انتقادی، معناداری شخصی، هوشیاری متعالی، و گسترش حالت هوشیاری) با سلامت روان نشان داد که تنها معناداری شخصی، قادر به پیش بینی 05/0 از سلامت روان است.