اطلس تاریخی آذربایجان

توجه به نقشه ها و استفاده گسترده از آن ها در کنار دیگر منابع دست اول در پژوهش های تاریخی اهمیت بسزایی دارد، زیرا نقشه ها قابلیت ارائه اطلاعاتی روشن و شفاف را دارند. نقشه ها رفته رفته جایگاه ویژه خود را در پژوهش های تاریخی و علوم وابسته به دست آورده و در شمار منابع دست اول قرار می گیرند. استفاده از نقشه ها در مباحث تاریخی به ویژه آن ج اکه ادعاهای بی پایه ای از سوی برخی همسایگان نسبت به تمامیت ارضی ایران وجود دارد، می تواند راهی باشد مستدل و محکم در رد ادعاهای بی پایه و واهی آنان که مغرضانه و هدفمند در خدمت اهداف خود به
وارونه نگاری تاریخ می پردازند.
تاریخ آذربایجان ایران در 2500 سال اخیر فرازونشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته و همواره آماج کین توزی های دشمنان وحدت ملی و یکپارچگی ایران بوده است.
به ویژه از نزدیک به یکصد سال پیش بدین سو که به دنبال دگرگونی های سیاسی پس از جنگ جهانی اول، فرقه مساوات در سال 1918 به یاری همه جانبه عثمانی ها در قفقاز به قدرت رسید و جمهوری آذربایجان را تاسیس نمود، این نامگذاری نادرست که بدون هیچ پشتوانه تاریخی انجام گرفت، همواره مورد سوء استفاده شبه عالمان و وارونه نگاران تاریخ آن کشور قرار می گیرد تا برای آذربایجان تاریخی مستقل و جدا از تاریخ ایران بنویسند؛ کاری که در 25 سال گذشته پس از فروپاشی شوروی، شتاب بی مانندی به خود گرفت. این جاست که اهمیت آثاری چون اطلس تاریخی نقشه ها و تصویرهای جغرافیایی آذربایجان در روشن نمودن حقایق تاریخی و رد ادعاهای بی پایه ایشان آشکار می گردد. در این نوشتار کوشش شده تا با نقد و بررسی این کتاب، اهمیت اثر و نقش و جایگاه نقشه ها در پژوهش های تاریخی بازگو شود.