مقایسه نقش رضاشاه و آتاتورک در توسعه سیاسی ایران و ترکیه

این مقاله به بررسی نقش نخبگان سیاسی در توسعه سیاسی ایران و ترکیه می پردازد و در این راستا نقش رضاشاه و آتاتورک در توسعه سیاسی موردمطالعه قرار می دهد و درصدد صورت بندی اشتراکات و تفاوت های آنهاست. چارچوب مفهومی مقاله بر نظریات نخبه گرایی متکی است و فرض آن بر این حدس استوار است که ویژگی ها، باورها و ارزش های شخصی رضاشاه و آتاتورک، نقشی تعیین کننده در نحوه و نتیجه نوسازی کشورهای ایران و ترکیه داشته است. روش تحقیق مقایسه تطبیقی مولفه های ارزشی رهبران نوسازی ایران و ترکیه در فرایند نوسازی است. داده های مقاله از تحلیل های تاریخی ثانویه مقطع موردنظر برای دو کشور استخراج شده است. روش تحلیل کیفی و متکی بر مقایسه تفاوت ها و تشابهات شیوه های مواجهه رضاشاه و آتاتورک با مسائل توسعه است. این مقاله در نتیجه گیری استدلال می کند که سیاست در کشورهای خاورمیانه، با توجه به وضعیت تاریخی و فرهنگی آنها، اقتضائات خاص خود را دارد و تفاوت های فردی رضاشاه و آتاتورک در تعامل با این خصوصیات موجد تفاوت توسعه سیاسی حاصل شده در دو کشور ایران و ترکیه است.