شناسایی رژیم های بارشی ایران با استفاده از روش های چند متغیره

در این پژوهش به منظور شناسایی رژیم های بارشی ایران از داده های بارش ماهانه 155 ایستگاه همدیدی پراکنده در سطح کشور در دوره آماری 1990 تا 2014 استفاده شد. با تحلیل مولفه های اصلی بر روی ماتریس میانگین درصد بارش ماهانه ایستگاه ها در دوره آماری مورد نظر، 5 مولفه اول انتخاب و سپس با خوشه بندی وارد بر روی ماتریس نمره استاندارد مولفه های انتخابی ایستگاه های مورد مطالعه به 10 منطقه همگن بارشی گروه بندی شدند. رژیم های بارشی آذربایجان شمالی و جنوبی با بیشینه بارش در مه و آوریل بخش هایی از شمال غرب ایران را پوشش می دهند. رژیم بارشی جنوب-جنوب غربی با بیشینه بارش در ژانویه، پس کرانه های خلیج فارس و رژیم بارشی کوهستانی غربی با بیشینه بارش در ماه مارس، بخش کوهستانی غرب ایران را در بر می گیرند. رژیم بارشی خزری هم با بیشینه پاییزه و توزیع تقریبا مناسب بارش در سال کرانه های دریای خزر را شامل می شود. بخش مرکزی-شمال شرقی و بخش مرکزی- شرقی ایران هم دارای رژیم بارشی مرکزی-شمال شرقی و رژیم بارشی مرکزی-شرقی هستند که در آن ها زمستان پربارش ترین فصل و مارس پربارش ترین ماه سال است اما فصل بارش در رژیم بارشی مرکزی-شرقی کوتاه تر است. کرانه های دریای عمان و بخش بزرگی از جنوب شرق ایران هم به ترتیب دارای رژیم بارشی ساحلی جنوب شرقی و رژیم بارشی موسمی جنوب شرقی است که در آن ها بارش های موسمی تابستانه قابل توجه است. ارتفاعات البرز مرکزی و پس کرانه های دور شرق دریای خزر نیز دارای رژیم بارشی کوهستانی البرز مرکزی است که در آن بارش به طور تقریبا منظمی در همه ماه های سال توزیع شده است.