مروری بر پلیمرهای کوئوردینانسی مارپیچی آرایش یافته با برهم کنش های غیرکووالانسی

پلیمرهای کوئوردینانسی (CPs) که چارچوب های فلز-آلی (MOFs) نیز نامیده می شوند، با استفاده از لیگاندهای آلی پل ساز و یون های فلزی (یا خوشه های فلزی) تهیه می شوند. با توجه به شکل هندسی کوئوردینانسی فلز، لیگاندهای پل ساز و اتم های دهنده موجود در این لیگاندها، ساختارهای پلیمری مختلف یک بعدی، دوبعدی یا شبکه پلیمری سه بعدی ایجاد می شوند. در ساختار این دسته از مواد هیبریدی معدنی-آلی برهم کنش های مختلف شامل پیوندهای کوئوردینانسی، هیدروژنی، برهم کنش های π...π و CH...π وجود دارد. این ترکیبات به علت دارا بودن کاربردهای بالقوه در زمینه های مختلف شامل جذب و ذخیره سازی گاز، مغناطیس، دارورسانی، کاتالیزور ناهمگن و حسگرهای شیمیایی مورد توجه اند. مقالات بسیاری درباره تهیه پلیمرهای کوئوردینانسی متخلخل با ساختار مارپیچی با استفاده از فلزات واسطه و لیگاندهای پل ساز کایرال یا غیرکایرال وجود دارند. کوچک ترین جزء تکرارشونده در ساختار مارپیچی، به دلیل شباهت به سامانه های زیستی و کاربردهای مفید آن ها بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله، مثال هایی از پلیمرهای کوئوردینانسی با زنجیرهای مارپیچی تک، دو و چندرشته ای ارائه شده و عوامل مختلف موثر بر ساختار آن ها شامل برهم کنش های غیرکووالانسی، ساختار لیگاند و یون های مخالف بحث می شود. همچنین به ارتباط میان خصلت کایرالی واحدهای ساختاری و زنجیرهای مارپیچی، ویژگی های پلیمرهای کوئوردینانسی مارپیچی و برخی از کاربردهای بالقوه آن ها نیز اشاره می شود.