شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر تمایل سرمایه گذاران شخصی به دریافت سود تقسیمی

این سوال که چرا سرمایه گذاران شخصی سود تقسیمی می خواهند از طریق ارسال پرسشنامه به گروهی از سرمایه گذاران بورس اوراق بهادار تهران بررسی شد. پاسخ ها نشان داد که آن ها تا حدودی به دلیل اینکه هزینه نقدکردن سود تقسیمی از هزینه فروش سهام کمتر است به سود تقسیمی علاقه دارند. پاسخ های آن ها به شدت نظریه های علامت دهی باتاچاریا(1979) [اطلاعات ناکامل، سیاست های تقسیم سود و اشتباه «پرنده در دست» ،] و میلر و راک(1961) [سیاست تقسیم سود، رشد و ارزشیابی سهام] را تایید کرد. این نظریه ها با نظریه های نمایندگی جنسن(1986) و ایستربروک(1984) در تناقض است. نظریه مالی رفتاری شفرین و استاتمن(1984) برای سود های نقدی تایید نمی شود. در نهایت، نتایج ما نشان می دهند که سرمایه گذاران شخصی تمایلی ندارند بخش اعظم سود تقسیمی خود را مصرف کنند.