بررسی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی جهت شرب و کشاورزی در دشت یزد-اردکان

درچند دهه اخیر، کیفیت آب های زیرزمینی دربیشتر مناطق ایران دارای شرایط بحرانی شده است. به همین جهت مدیری تمنابع آب به ویژه آب های زیرزمینی دارای اهمیت زیادی شده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی روند زمانی و مکانی تغییرات کیفیت آب زیرزمینی دشت یزد- اردکان جهت مصارف شرب و کشاورزی بر اساس دیاگرام شولر و ویلکاکس است. درمقاله حاضراز پارامترهای هدایت الکتریکی، نسبت جذبی سدیم، اسیدیته، کلسیم، کلر، منیزیم، سدیم و سولفات استفاده شد و پهنه بندی داده های کیفی با روش زمین آماری کریجینگ انجام شد و سپس طبقه بندی آب منطقه با استفاده از دیاگرام شولر و ویلکاکس صورت گرفت. نتایج نشان داد که به جز قسمت های شمال شرق، بقیه دشت جهت مصارف شرب از کیفیت آب خوب و قابل قبولی برخوردار می باشد و با گذشت زمان نیز از کیفیت آب زیرزمینی کاسته شده است. در مورد مصارف کشاورزی نیز تقریبا به همین صورت بوده است و بیشترین میزان آلودگی مربوط قسمت های شمالی و شرقی بوده و وسعت آن نیز با گذشت زمان افزایش یافته است. از دلایل اصلی کاسته شدن کیفیت آب را می توان از یک سوافزایش برداشت به دلیل گسترش نواحی شهری و فعالیت های صنعتی بویژه در شهرستان های میبد و اردکان ونیزکشاورزی سنتی وکاشت درختان پسته در وسعت زیاد و از سوی دیگر خشکسالی های اخیر در منطقه دانست که باعث گردیده است تا منبع تغذیه نیز کاهش یابد. این عوامل باعث گردیده تاعلاوه براینکه برداشت آب در این بازه زمانی افزایش یافته و افت سفره صورت گیرد؛ به دلیل افت شدید، سفره های آب شور وشیرین نیز اختلاط گردد و از کیفیت آب کاسته شود.