استقامت در دعوت پیامبران با تاکید بر خوانش نمود استقامت پیامبرانه در سوره یوسف (ع)

فرآیند تربیت نیاز به استقامت مربی و متربی دارد و داستان یوسف (ع) الگوی نیکویی برای تربیت در سطح تمدن و ماقبل تمدن و نیز در نظام خویشاوندی و نظام های اجتماعی ارائه می‏کند. مقاله ی حاضر درصدد کشف چگونگی در هم شکستن عصبیت در خاندان پیامبرانه ی بدوی کنعان و اصلاح و سوق دادن نظام های اجتماعی متمدن مصر باستان در عهد هیکسوس ها به توحید با استقامت دو پیامبر اسرائیلی است.
شیوه ی بررسی در این مقاله، توصیفی- تحلیلی با تکیه بر قرآن کریم، احادیث شریف و قوامیس اللغه است؛ در این جستار پس از بررسی لغت شناسانه ی واژگان کلیدی مقاله، در سه سطح اعتقادی، اخلاقی و رفتاری، رابطه ی آن‏ها با زندگی بشر، چگونگی استقامت حضرات یعقوب و یوسف (علیهماالسلام)، توصیف و تبیین خواهد شد. برآیند این تحقیق آن است که پیامبری، تکلیف، تربیت و رشد، پیوندی استوار و ناگسستنی با استقامت دارند و استقامت معادل استواء و اعتدال در وفاء به پیمان الهی و پیمودن صراط مستقیم عبودیت است و بر همین بنیاد، در پادشاهی هیکسوس، فرایندی از کنعان آغاز شد که طی آن، یک خاندان بادیه نشین پیامبرانه و دولت عملیقی هیکسوس، هر دو سامی نژاد در مصر متمدن مشرک، تربیت توحیدی شدند و با اصلاحات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در دوره ی قحطی 7 ساله زمینه ی تکوین بنی اسرائیل فراهم شد.