کنترل تولید شن: کاربرد هیدروژل ها، روشی نوین در مخازن نفتی

توانایی کنترل تولید شن در چاه های مخازن نفتی در تمام دنیا چالش بزرگ صنعتی به شمار می رود. از این رو همواره تلاش می شود تا با به کارگیری روش های گوناگون، از میزان تولید شن کاسته و به میزان تولید نفت افزوده شود. در این پژوهش برای استحکام سازند به منظور کنترل تولید شن، از روش شیمیایی تزریق هیدروژل به دست آمده از پلی اکریل آمید سولفونه آب کافت شده به عنوان پلیمر و کروم(III) استات به عنوان عامل شبکه ساز، با قابلیت تزریق پذیری در مخزن، استفاده شد. این روش اگرچه در بندش، روشی شناخته شده است اما در کنترل تولید شن روشی نوین محسوب می شود. به منظور انتخاب و طراحی ساختار هیدروژل مناسب با تاکید بر پارامترهای زمان بندش، طول عمر، قابلیت تزریق پذیری به بستر شنی و استحکام هیدروژل، آزمایش های بطری، رئولوژی و مقاومت فشاری طراحی و انجام شد. سرانجام کارایی هیدروژل های انتخاب شده به منظور کاهش تولید شن در سامانه سیلاب زنی بستر شنی بررسی شد. براساس نتیجه های به دست آمده از آزمایش ها، مقاومت فشاری بستر شنی، پس از تزریق pv1 هیدروژل، به طور متوسط 20 برابرافزایش یافت. افزون بر آن تزریق هیدروژل کاهش 90% تولید شن را به دنبال داشت. این در حالی است که تغییر تراوایی بستر شنی نسبت به آب 77 برابر و نسبت به نفت 4 برابر کاهش یافت. بنابراین با توجه به کاهش شدید تراوایی بستر شنی نسبت به آب، هیدروژل می تواند با کارایی دوگانه کاهش تولید آب و کنترل تولید شن در مخازن نفت و گاز مورد استفاده قرار گیرد.