مقایسه ی رفتار تونل های قطعه یی در گسلش عادی و معکوس با استفاده از مدل سازی در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی

تاثیر گسلش در تونل ها، کمتر مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفته است. افزایش نیاز به تونل و استفاده از روش حفاری تمام مکانیزه ی تونل
موجب شده است که برای پوشش تونل از پوشش های قطعه یی استفاده شود. گسلش یکی از تغییرشکل های بزرگ و دائمی زمین است، که می تواند خسارت هایی را به سازه های در معرض آن وارد کند. برخورد تونل ها با گسل به جهت خطی بودن آنها محتمل است. در نوشتار حاضر، ضمن معرفی مدل سازی پدیده ی گسلش زمین و تونل قطعه یی حفرشده در خاک، رفتار تونل های مذکور به طور کیفی در گسلش عادی و معکوس مقایسه شده است. برای این منظور از مدل سازی فیزیکی در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی استفاده شده است. نتایج تعدادی از آزمایش های گسلش شیب لغز عادی و معکوس با تونل قطعه یی ارائه شده است. در گسلش عادی ریزش خاک به درون تونل به دلیل بازشدگی حلقه ها و ایجاد فروچاله در سطح زمین مشاهده شده است. در گسلش معکوس فقط تغییرات طولی در تونل و سطح زمین مشاهده شده است.