بررسی اثرات صلبیت فونداسیون در مسیر گسلش در گسل های شیب لغز معکوس

وقوع زمین لرزه های بزرگ در نزدیکی شهرهایی که در حوزه ی نزدیک قرار دارند غیرقابل انکار است. حرکت زمین در حوزه ی نزدیک، خصوصیات متفاوتی نسبت به حوزه ی دور از گسل دارد. پس از زمین لرزه های مخربی همانند: لاندرز )کالیفرنیا، 1992(، چی چی )تایوان، 1999(، و کوجاالی )ترکیه، 1999(، جامعه ی مهندسی به فکر درنظر گرفتن ویژگی های متفاوتی در طراحی سازه های نزدیک گسل افتاده است؛ که یکی از آن ها، گسلش سطحی است. با توجه به اینکه اثر مخرب گسلش سطحی در بسیاری از آیین نامه های طراحی سازه ها در برابر زلزله نادیده گرفته شده است، در نوشتار حاضر به بررسی اثر مخرب آن پرداخته شده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود A B A Q U S به بررسی اثر صلبیت فونداسیون در تغییر مسیر گسلش پرداخته شده و لایه ی خاک و فونداسیون گسترده با ضخامت های مختلف و با اعمال اندرکنش خاک و فونداسیون، تحت جابه جایی های ناشی از زلزله قرار گرفته اند. نتایج نشان داده است که افزایش صلبیت فونداسیون، موجب تغییر مسیر گسلش می شود.