تبیین رویکرد هرمنوتیکی ماری هسه در فهم مفاهیم علمی

پژوهش حاضر از سه بخش تشکیل شده است: مرور رویکردهای مطرح در فلسفه علم، طرح رویکرد هرمنوتیکی ماری هسه و در نهایت استنتاج دیدگاه هسه در رابطه با فهم مفاهیم علمی. بخش اول فضای پسااثبات گرایانه حاکم بر فلسفه علم در نیمه دوم قرن بیستم را ترسیم می کند تا در بخش بعدی، جایگاه رویکرد هسه در این میان وضوح بیش تری داشته باشد. در بخش دوم مدل هایی که هسه برای تبیین سازوکار پیش رفت علم و نظریه های علمی مطرح کرده است، تشریح شده اند. دست آوردهای دیدگاه هسه برای فلسفه علم شامل تاکید بر کارکرد تبیینی استعاره در نظریه های علمی، پیشنهاد واقع گرایی حداقلی به عنوان لازمه فعالیت علمی و نیز تبیین عینیت دوگانه برای علم می شود.در مباحث مختلفی که از سوی هسه مطرح شده است، مفاهیم علمی جایگاه مشخصی دارند و می توان این گونه بیان کرد که در رویکرد هسه: مفاهیم علمی تاریخ مند هستند، نظری هستند ومی توان آن ها را به مثابه استعاره هایی در زبان استعاری علم به کار گرفت. در نهایت با توجه به ویژگی های مفاهیم علمی، فهم افراد از این مفاهیم متفاوت خواهد بود و علاوه بر آن، با توجه به پویایی زبان علم، فهم مفاهیم علمی پویا است.