تحلیل وضعیت منابع آب حوزه سد لتیان بر اساس مدل مفهومی DPSIR

یکی از گام های اساسی در مدیریت منابع آب ارزیابی از وضعیت منابع آبی است. چارچوب DPSIRبا ارزیابی علل اصلی وقوع وضعیت موجود تصمیم گیران حوزه منابع آب را در حل بنیادی مساله یاری می رساند. چارچوب تحلیلی DPSIR مفهوم تازه ای نیست اما از یک کار پیشتاز به وسیله سازمان همکاری اقتصادی و توسعه(OECD)پدید آمد و در اوایل دهه 1990 میلادی به چاپ رسید. در این مطالعه بر مبنای چارچوب DPSIR، یک مدل مفهومی برای ارزیابی وضعیت موجود منابع آب حوزه سد لتیان در جهت یکپارچه سازی شاخص های اجتماعی- اقتصادی و محیط زیستی ارایه شده است. در نهایت، پس از ارزیابی وضعیت منابع آب حوزه آبریز سد لتیان، پاسخ های مناسبی برای مواجه با وضعیت منابع آبی منطقه ارایه شد. این پاسخ ها در جهت حذف و یا کاهش اثرات نامطلوب عوامل تاثیر گذار انسانی و طبیعی بر روی منابع آبی است. نتایج نشان می دهند که افزایش میانگین سالانه دمای روزانه تهران در نیم قرن گذشته به اندازه 5/1 درجه سانتی گراد و نیز افزایش جمعیت شهر تهران در بازه زمانی مشابه به بیش از 11 برابر، کاهش سطح آب خوان شهر تهران را در پی داشته است، که با توجه روند تغییرات اقلیمی و پارامترهای کیفی آب، کاهش سطح آب خوان بیش تر ناشی از نیروی محرک انسانی است.