بررسی نقش واسطه ای اعتماد کارکنان در ارتباط بین رهبری خدمت گزار و تعهد سازمانی

تعهد سازمانی نوعی نگرش مثبت کارمند است که منجر به اتصال روانی بین کارمند و سازمان می شود. ایجاد تعهد سازمانی مستلزم ایجاد و حفظ روابط روانی مداوم بین کارکنان و مدیران سازمان است. یکی از مهم ترین نیازهای کارکنان در سازمان، برقراری اعتماد میان آنها و مدیر می باشد. وجود سطوح بالای اعتماد در سازمان باعث ایجاد انگیزه های درونی در کارکنان خواهد شد. هدف این مطالعه بررسی نقش واسطه ای اعتماد سازمانی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی ناجا در ارتباط بین سبک رهبری خدمت گزار و تعهد کارکنان به سازمان پلیس است.
روش شناسی: روش تحقیق در این مقاله توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد بررسی شامل 96 نفر از کارکنان صف و ستاد دانشگاه علوم انتظامی ناجا بوده که از طریق نمونه گیری طبقه ای، افراد انتخاب شدند. برای بررسی متغیرهای پژوهش از سه پرسشنامه سبک رهبری خدمت گزار، اعتماد کارکنان و تعهد سازمانی استفاده شد. پرسشنامه ها پس از تعیین روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع شده و جهت بررسی فرضیه های پژوهش و مدل مفهومی پژوهش، داده ها با استفاده از نرم افزار SPss و نرم افزار اسمارت.پی.ال.اس مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها و یافته های پژوهش نشان داد تعهد سازمانی و اعتماد کارکنان دانشگاه تحت تاثیر مثبت سبک رهبری خدمت گزار قرار دارد و رابطه بین اعتماد سازمانی کارکنان و تعهد سازمانی کارکنان مثبت و قابل توجه است. بنابراین لازم است که فرماندهان، مدیران و روسای دانشگاه علوم انتظامی ناجا مفاهیم و مولفه های سبک رهبری خدمت گزار را برای افزایش تعهد سازمانی و اعتماد کارکنان مورد تاکید قرار دهند.