ارزیابی اثر تغییرات عمودی ساختار فیزیکی، شیمیایی و فرایند اختلاط بر پراکنش و فراوانی زئوپلانکتونها در آبهای ساحلی منطقه سیسنگان تا چالوس

مطالعه ویژگی ها و ساختارهای فیزیکی، شیمیایی و زیستی آبهای ساحلی می تواند یک اقدام مهم در ارزیابی و بهره برداری مستمر و پایدار از توده های آبی باشد. در این مقاله ضمن بررسی مشخصات فیزیکی، شیمیایی و زیستی ستون آب، اثر شاخصهای محیطی بر مشخصات زیستی در آبهای ساحلی منطقه سیسنگان تا چالوس مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرد. این تحقیق به روش اندازه گیری با دستگاه Hach، CTD و نمونه برداری میدانی در نقاط مشخص با عمق 5، 10 و 20 متر انجام شده است. ساختار فیزیکی ستون آب نشان داد که، در فصل پاییز ستون آب در منطقه ساحلی عمدتا در لایه اختلاط سطحی قرار گرفته است و تغییرات عمودی پارامترهای فیزیکی از سطح تا بستر کم است. ساختار فیزیکی آب دریا در اواخر فصل زمستان نشان دهنده شروع ایجاد لایه بندی ستون آب شامل لایه اختلاط سطحی، ترموکلاین و لایه عمقی در محدوده منطقه مورد مطالعه بود. براساس نتایج تحقیق، میانگین پارامترهای دما، شوری و چگالی در فصل پاییز، حدود 3/27 درجه سانتیگراد، 3/12 و 6/1006 کیلوگرم برمترمکعب و در اندازه گیری های فصل زمستان به ترتیب 4/11 درجه سانتیگراد، 2/12 و 2/1008 کیلوگرم برمترمکعب بوده است. عوامل فیزیکی و شیمیایی مانند: دما، شوری، میزان اکسیژن محلول و نیز pH چون از عوامل مهم در پراکنش فیتوپلانکتونها می باشند، تا حد زیادی بر فراوانی و پراکنش زئوپلانکتونها تاثیرگذار می باشد. در مناطق ساحلی تراکم و زیتوده زئوپلانکتونها بیشتر بوده و این مناطق دارای اهمیت بیشتری در تغذیه ماهیان می باشند.