نقدی بر روش های نوین تربیت فلسفی معلمان و سیاست گذاری در نظام تربیت معلم ایران

هدف مقالهحاضر، بررسی الگوهای نوین تربیت فلسفی معلمان و پیشنهاد راهکارهای عملی برای اجرایی کردن این نظریه ها در نظام تربیت معلم ایران است. روش تحقیق، نظری و تحلیلی وبه شیوه مروری و کتابخانه ای است. یافته ها نشان می دهند که دلایلی چون، توسعه مهارت های استدلال تفکر عمیق و منطقی، یادگیری تلفیق فلسفه تئوری و عمل، ضرورت توسعه توانایی ها ی بالقوه ذهنی معلمان، حمایت از معلمان برای پذیرش فلسفه ذهن ، ترویج فلسفه ذهن در مدارس، تقویت حس کنجکاوی در تفکر فلسفی، تمرین تفکر خلاق ازلحاظ ایدئولوژیک ، لزوم گسترش تفکر انتزاعی ، لزوم شرکت در استدلال فلسفی و تلاش برای پاسخ به پرسش های فلسفی ودانش و مهارت های مورد نیاز برای تعامل با دانش آموزان در بحث فلسفی، از مهم ترین دلایلی است که آشنایی با فلسفه ذهن در تربیت معلمان را مهم می سازد؛ ازاین رو، تربیت معلمان آشنا با فلسفه ذهن و لزوم تدریس فلسفه ذهن در مراکز تربیت معلم ایران مهم می باشد و استفاده از الگوهایی نظیر تفکر استقرایی ، الگوی بدیعه پردازی ، الگوی یادیاری ، الگوی کاوشگری به شیوه علم زیست شناختی، الگوی کاوشگری به شیوه محاکم قضایی ، الگوی ایفای نقش، الگوی دریافت مفاهیم و الگوی کاوشگری گروهی در نظام تربیت معلم ایران پیشنهاد می شود. با توجه بهشرایط فرهنگی و جامعه ایرانی استدلال می شود که الگوهای ایفای نقش و الگوی کاوشگری گروهی برای بهبود نظام تربیت معلم ایران کارساز است.