بررسی مشروعیت حضور نظامی ایران در مخاصمه مسلحانه سوریه در پرتو اصول حقوق بین الملل

دولت ایران در راستای کمک مستشاری به دولت سوریه در مبارزه با گروه های شبه نظامی مخالف و همچنین گروه های تندرو و به طور خاص داعش که تهدید جدی علیه امنیت بین-الملل و امنیت ایران محسوب می شود، مداخلاتی در جنگ داخلی سوریه داشته و حتی در یک مورد اقدام به پرتاب موشک به مواضع داعش در خاک این کشور نموده که این مقاله به دنبال بررسی مشروعیت همین مداخلات است.
با وجود اصل ممنوعیت توسل به زور می توان مداخلات ایران در سوریه را بر دو مبنای کاملا مطابق با قواعد حقوق بین الملل تلقی کرد که نخستین مورد آن، دعوت دولت قانونی این کشور از دولت ایران است؛ زیرا دولت اسد با توجه به این که دولت مشروع این کشور محسوب می شود از حق دعوت از کشورهای دیگر برای مداخله به نفع خود برخودار است. دومین مسئله، استناد به دفاع مشروع جمعی و فردی در برابر بازیگران غیردولتی است که این امر نیز به دلیل عدم توانایی دولت سوریه در جلوگیری از اقدامات گروه های افراطی و به طور خاص داعش علیه امنیت کشورهای دیگر و همچنین ضرورت و تناسب در میزان عملیات نظامی ایران در کشور سوریه قابل توجیه است.